Humor

Michael zet zijn diaprojector aan voor een reeks meeslepende verhalen over zijn reis Antwerpen-Dakar. Goed voor een vrolijke dia-avond gelardeerd met toogfilosofie en tegelwijsheden. Want de kortste weg is zelden de plezantste…

De wereld is klaar voor een nieuwe start, zo ook Alex Agnew. Er was al #MeToo, het genderdebat, maar plots was daar een virus, Black Lives Matter, en waar zijn die klimaatactivisten naartoe? Alex Agnew vertrekt vanuit dezelfde thema’s, maar neemt het publiek mee in de rollercoaster die door z’n hoofd raast.

De wereld is klaar voor een nieuwe start, zo ook Alex Agnew. Er was al #MeToo, het genderdebat, maar plots was daar een virus, Black Lives Matter, en waar zijn die klimaatactivisten naartoe? Alex Agnew vertrekt vanuit dezelfde thema’s, maar neemt het publiek mee in de rollercoaster die door z’n hoofd raast.

Nog slimmer, grappiger en scherper dan z’n vorige. Het zal een bijzondere conférence worden zoals je nog nooit hebt gezien, want het wordt een jaar zoals we er nog nooit één hebben meegemaakt. Het zal een show zijn over ons, over wat we hebben bijgeleerd. En hoe we daar weer samen nog een keer goed mee kunnen lachen.

Hij laat zijn mediafileermes even liggen en keert terug naar de basis voor zijn persoonlijkste show tot nog toe. Verwacht een twee uur durend spitant spervuur aan herkenbare observaties en verhalen. Z’n beste voorstelling totnogtoe, hij zou niet willen dat je het mist. Bescheiden als hij is.

Geen compilatie en zeker geen nostalgie, maar na 5 voorstellingen en 12 jaar op het podium is hij toe aan een terugblik, opnieuw met muzikant Pelé aan zijn zijde. Hij grasduint door zijn werk, op zoek naar heldere inzichten én die aanstekelijke lachkrampen die we na al die jaren van hem gewend zijn.

Geen compilatie en zeker geen nostalgie, maar na 5 voorstellingen en 12 jaar op het podium is hij toe aan een terugblik, opnieuw met muzikant Pelé aan zijn zijde. Hij grasduint door zijn werk, op zoek naar heldere inzichten én die aanstekelijke lachkrampen die we na al die jaren van hem gewend zijn.

William is 30 geworden. Toen we hem vroegen wat hij daarvan vond, riep hij: “Ik ben nog altijd jong!” Daarna bekogelde hij ons met flippo’s en Pokémonkaarten. Er wordt zoveel verwacht van iemand van 30. Wat met al het leuks dat tot dan wel gewoon mocht? Met een mond groter dan z’n gestalte geeft hij zijn klare kijk.